Ostróżki wraz z kwitnieniem rozpoczynają sezon letnich bylin.
Kiedy czerwiec w deszczu skrywa swoje czary,
dobrymi myślami można się otulić,
niechaj duszę grzeją pod ciepła woalem,
chronią od wilgoci zamokniętych ulic.
Dobrymi myślami można wiersz napisać,
namalować pejzaż ciepłych uczuć kreską,
cienie przeszłych zdarzeń zamknąć w mgieł kulisach,
nowy dzień rozpocząć z nadziei wysepką.
Dobre myśli prześlę dzisiaj wraz z uśmiechem,
niech wypłyną lekko ze strof moich paru,
może dotrą z wierszem gdzieś radosnym echem
i wyzwolą kogoś ze smutku oparów...:)
Witajcie:)
OdpowiedzUsuńJuż się trochę zebrałam mimo choroby. Upały i upiorne klimy dały swój efekt...
Dano, Ozonko i Heniu - dziękuję za dobre słowa zostawione pod wczorajszym wstępniakiem.
Przeniosę tutaj piosenkę Ozonki:
http://www.youtube.com/user/ewik29?gl=PL&hl=pl#p/f/204/T3xhr8XrMKo
Pozdrawiam serdecznie.:)
Wczoraj i przedwczoraj burza była
OdpowiedzUsuńi do suchej nitki Ewę przemoczyła.
Ciało miała upałem rozgrzane
i dostała dreszczy nad ranem.
Ale Ewa kocha inne dreszcze
Nie powodowane przez deszcze.
A na takie dreszcze jest rada
Przykryć się kimś już wypada.
:)))
Dzień dobry chorym i zdrowym:)
Dla Ogrodników:
OdpowiedzUsuńŚlachetne zdrowie,
Nikt się nie dowie,
Jako smakujesz,
Aż się zepsujesz.
Tam człowiek prawie
Widzi na jawie
I sam to powie,
Że nic nad zdrowie
Ani lepszego,
Ani droższego;
Bo dobre mienie,
Perły, kamienie,
Także wiek młody
I dar urody,
Mieśca wysokie,
Władze szerokie
Dobre są, ale -
Gdy zdrowie w cale.
Gdzie nie masz siły,
I świat niemiły.
Klinocie drogi,
Mój dom ubogi
Oddany tobie
Ulubuj sobie!
Jonteczku:)
OdpowiedzUsuńDziękuję za Teja i arię z kaszlem - rozśmieszyć potrafi nawet największe smutasy.:)
A różowe niezapominajki są przeurocze... gdy robię wiosenne bukiety zawsze dodaję je, wraz z niebieskimi, do białych konwalii. Wtedy bukiecik i pachnie, i mami delikatnymi kolorami.:)
Dla Hanusi i dla Ciebie z serdecznymi pozdrowieniami dedykuję wiersz Jerzego Lieberta:
Muzyka poranna
Daleko i bardzo leciutko
Wiatr niebo i drzewa kołysze,
Ptaki błękit z gardziołków
Kroplami leją w ciszę.
Cisza, jak waza pełna
Po brzegi słodkiego płynu,
Rozlewa błękit w kieliszki
Akacyj i jaśminu.
Błękit się z srebrem łączy,
Mocną wypryska wonią,
Ptakom języczki drapie
I nowe krople dzwonią.
Pięknego dnia Ci życzę:)
U mnie tylko 13 st. i mżawka, ale za to wszystkie roślinki zdrowo napite...:)
Witaj Jaśku:)*
OdpowiedzUsuńDziękuję za rady,
schowam do szuflady.
Miewam wprawdzie dreszcze,
parę marzeń jeszcze...
Leki swoje robią,
grzeje mnie kołderka,
myśli trochę lżejsze,
w przyszłość jasno zerkam...
Na swoje choroby
każdy ma sposoby,
jeśli chcesz – zasmakuj,
siedzą we wstępniaku.
Dobrych myśli, pogody i humoru na cały dzień:)
Ewo :-)
OdpowiedzUsuńDziękujemy za piękny wiersz.
Miło widzieć Ciebie w dobrej formie :-)
U nas też chłodno i pochmurno...
Miłego dnia :-)))))
Dziękuję Jontku, jakże mi miło, że czytacie, i że Wam (z Hanusią) się spodobał... :)
OdpowiedzUsuńZ moją formą to powiem Ci jest tak. Naszprycowałam się prochami i zmusiłam się do roboty, bo mnie terminy gonią...
Dzisiaj piątek, więc przede mną weekend i mam nadzieję, że się powoli wykuruję...
Udanego piątku, Jonteczku:)
W ulu się zrobiło smutniej,
OdpowiedzUsuńwszczęły kłótnię, zatem trutnie.
Tak nudziły się okrutnie,
znikąd chłodu, ani na ciut - nie.
Pszczółka tańczy na dwóch stołach,
nie w ubraniu.Całkiem goła.
Kankan tańczą robotnice,
zadzierają swe spódnice.
Jedna pszczółka całkiem naga,
zrobiła na stole szpagat.
I oklasków się domaga.
Okrzyk z sali.Blaga!, blaga!.
Ona w płacz, toż to nie blaga,
trenowałam owy szpagat.
Rozebrałam się do naga,
według mnie to jest odwaga.
Przeciem, wielka baletnica,
latam sobie po ulicach.
Wkoło wszystkich rozweselam,
- swoim lotem.Lotem trzmiela.
Tu zapylę, tam zapylę,
pogwędzę z każdym chwilę.
Jak Ogródek tonie w smutkach,
rzucę kamyk do Ogródka.
Bez, którego żyć nie mogę,
kiedyś nawet skoczę w ogień.
Chandra moja szybko minie,
- tam mam już po flegaminie.
Gucio się przygląda z boku,
czemu Maja wciąż w rozkroku.
Ależ, Guciu, od pół roku,
jest mi smutno - śpię na boku.
Tęskni mi się za Ogródkiem,
bo gdzie indziej, jeszcze smutniej.
A jak byłam kiedyś w Kutnie,
zgwałcić chciały mnie dwa trutnie.
Już pisałem tyle razy,
nie ma pszczół, co są bez skazy.
Zresztą pszczoły już tak mają,
że się czasem obrażają.
P.s Pozdrawiał chory, chorego,
dnia szczególnie pochmurnego.
Będę potem w odwiedzinach,
sprawdzę Ewo****, jak Twa mina.
Witam Ewo i Ogródkowicze:)
OdpowiedzUsuńEwo, widzę, że dopadły Ciebie te pogodowe wariackie anomalie. U mnie jeszcze przedwczoraj było 32 stopnie - dziś : tylko 12. I do tego wilgotno i ponuro. Osobiście nie lubię upałów, wolę słoneczko i rześkie powietrze. W spiekotę wariuję, a jak się pocę to.. szlag o wszystko mnie trafia, czego zdążyła zaznać już Iwona:) Poza tym mam, wtedy takie dziwne zdarzenia, że: znak drogowy , znienacka wali mnie w łeb:)))
Twoje dobre myśli z porannego wiersza, przyjmuję z wielką radością. Rewanżując się: bukietem uśmiechów przyozdobionych kokardą dobrego humoru:)))
Pozdrawiam
Stanisław
P.S. Niestety z rymowaniem dziś/ i nie tylko / krucho... Ale mam usprawiedlienie: To wszystko przez ten cholerny znak drogowy:)))
Anonimowy, przykro mi, ale muszę skasować Twój post.
OdpowiedzUsuńPo pierwsze: nie podpisałeś się, a zgodnie z przyjętą przeze mnie konwencją, anonimowych wpisów nie publikuję na blogu.
Po drugie: Twój wpis zawiera zbyt duży ładunek wulgarności i niestety jest absolutnym zaprzeczeniem dobrego smaku - wybacz, poniżej pewnego poziomu kultury i dobrych obyczajów nie schodzę, co bynajmniej nie narusza motta blogu.
Dzień dobry Jędruś:)
OdpowiedzUsuńDziękuję za świetny, szalony wierszyk:))
Chwilowo nie mogę Ci się zrewanżować tym samym, ale obiecuję, że jak mnie odwiedzisz po południu, znajdziesz dla siebie coś z rymem.
Zdrówka życzę i serdecznie pozdrawiam, jako koleżanka "po boleści" :)
Witaj Stasiu:)
OdpowiedzUsuńCenię sobie złoty środek, w pogodzie też. Żadnych ekstremum nie lubię...:)
Dopadło mnie dokładnie to, co opisuje Jasiek w swoim wierszyku - czyli szok termiczny. Z upalnego auta wpadłam pod lodowaty prysznic - i efekty wiadome...
Cieszę się, że dotarły do Ciebie moje dobre myśli i dziękuję bardzo za Twój bukiet uśmiechów; to jest to, co mi najbardziej dzisiaj potrzeba... Naładowałeś mnie pozytywnie:))
Już się intensywnie kuruję, żeby odzyskać pełnię formy psychicznej na wieczór.
Pozdrówka cieplutkie dla Ciebie:)
Nie masz Ewuniu**** chyba wyboru,
OdpowiedzUsuńmusisz skorzystać z wiedzy doktorów.
Taki Hugh Laurie, zna się na rzeczy,
znasz go od dawna i nie zaprzeczysz.
Ma on laseczkę, nią się podpiera,
z nią do chorego zawsze dociera.
Nie chodzi szybko, raczej powoli,
chyba go nóżka w kolanie boli.
Wszystkim pomaga doktor z serialu,
nikt jeszcze o nim nie zgłaszał żalów.
Powie Ci szczerze, co Ci dolega,
Świetny jest także Erick Foreman.
Jest też w zespole Sean Leonard,
miał już trzy żony.On Cię przekona.
Naprawdę świetny ten Hause Gregory,
nie znam lepszego, ja do tej pory.
Ślę pozdrowienia, aura się zmienia.
Ściskam Cię Ewo****.Pa... Do widzenia.
Jędruś:)
OdpowiedzUsuńChyba do końca mnie przekonałeś,
Hugh Laurie to jest właściwy lekarz,
tak dobre rady mi przekazałeś,
że już nie będę więcej narzekać.
We wszystkim bardzo mi odpowiada,
szczególnie męskim wdziękiem urzeka,
cóż, teraz tylko już mi wypada
na audiencję u niego czekać...:)
Lecz w międzyczasie machnę znów procha,
Twoje wierszyki migiem przeczytam,
bo taki humor, to ja wprost kocham,
on działa na mnie jak okowita:))
Zaraz balety jakieś odstawię,
zbiję termometr, niech mnie nie straszy,
muzykę skoczną w You Tube nastawię,
przypatrz się dobrze, zaraz zobaczysz
Twą fankę w pląsach, w uśmiechach całą,
nawet mi nieźle rymy się klecą,
choróbsko pójdzie precz pod powałę
i go nie znajdziesz, nawet ze świecą.:))
Uściski dla Ciebie, już biorę grzebień, uczeszę myśli, do Ciebie wyślę, bo jakby były zbyt potargane, to byś nie zasnął nawet nad ranem...:)))
Pozdrówka cieplutkie, popołudniowe, choć aura ponura, w kieszeni dziura... :)
... a, i jeszcze, Jędruś!:)
OdpowiedzUsuńdodaj muzykę do swych wierszyków,
bo dziś w Ogródku trochę za cicho...
http://youtu.be/PLXufQA6KXw
OdpowiedzUsuńhttp://youtu.be/vjfI3uSN8DQ
OdpowiedzUsuńhttp://youtu.be/W8cDy0q5-cs
OdpowiedzUsuńhttp://youtu.be/CbTjhX6nxzo
OdpowiedzUsuńJędruś:)
OdpowiedzUsuńDzięki za muzyczkę...:)
Najlepiej przypadła mi do gustu Kasia Kowalska, więc się Tobie zrewanżuję jej piosenką:
http://www.youtube.com/watch?v=vNk9BVz77is&feature=related
http://youtu.be/xKAJcRzHyps
OdpowiedzUsuń:)
OdpowiedzUsuńA co do songu Stasi Celińskiej, mam podobne zdanie i właśnie... posprzątałam...:)
Uśmiecham, się uśmiecham...:)
OdpowiedzUsuńCo do mojej choroby, to wiesz, Hugh Laurie postawił diagnozę: "nerwica w granicach normy"
http://www.youtube.com/watch?v=BkUE9Wpa6wU
W Ogródku mokro od deszczu, ale za to rośliny szczęśliwe...
OdpowiedzUsuńWięc może coś z mokrej poezji Mistrza Konstantego?
Dla Ogrodników, bo nie będą musieli przez jakiś czas podlewać:)
Deszcz
Mowiłam tobie już pięćdziesiąt kilka razy,
żebyś już poszedł sobie, przecież pada deszcz,
to przecie śmieszne takie stać tak twarz przy twarzy,
to jest naprawdę niesłychanie śmieszna rzecz;
żeby tak w oczy patrzeć: kto to widział?
żeby pod deszczem taki niemy film bez słów,
żeby tak rękę w ręku trzymać: kto to słyszał?
a przecież jutro tutaj się spotkamy znów -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.
II
Na Żoliborzu są ulice takie śliczne,
takie topole, a w tropach taki wiatr,
Gdy przyjdzie wieczór, świecą światła elektryczne
i tak mi dobrze, jakbym miała osiem lat;
mówisz: "Kochana!" Ja ci mówię: "Mój kochany!"
i tak chodzimy i na przełaj, i na w skos,
a w tej ulicy, która idzie na Bielany,
jest tyle świateł, jakby Szopen nucił coś -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jesli trochę pada, to niech pada -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarowałć musiał deszcz.
III
Ja na początku przez trzy lata byłam w Łodzi,
A teraz tutaj mam posadę w AWF,
i byłam sama, potem zaczął on przychodzić,
pracuje w radio, muzykalny jak sam śpiew;
więc z nim piosenki sobie czasem różne nucę,
on czasem skrzypce weźmie, na nich dla mnie gra -
a co wieczora na Żoliborz autobusem
do tej topoli, która nas tak dobrze zna -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
no, nawet jeśli trochę pada, to niech pada -
i tak się trudno rozstać,
i tak się trudno rozstać,
nas chyba tutaj zaczarować musiał deszcz.
http://youtu.be/nxYvYBtIK2k
OdpowiedzUsuń:)
OdpowiedzUsuńWprawdzie ostatnio słoneczka było jakby ciut za wiele, to jednak spróbujmy go zaczarować, może choć na chwilę jutro błyśnie...
http://www.youtube.com/watch?v=7e9OP5G9Rys&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=rSktfVJc_IM
OdpowiedzUsuńWitajcie:)
Dzień tak szybko uciekł w natłoku spraw a miał być wytchnieniem...:)
Te letnie przeziębienia są strasznie wnerwiające choćby ze względu na pogodę.Co innego jesienią,zimą ale latem?
Wszystkim ,,choruskom"dedykuję powyższą piosenkę:)
http://www.youtube.com/watch?v=twICykaRRvY
OdpowiedzUsuńWitaj Adaśku:)
OdpowiedzUsuńCzęsto podśpiewuję sobie tę piosenkę, bo godziny i daty same się liczą, bez mojej pomocy...:)
Dobrze, że masz chwilkę, żeby z nami wytchnąć...
Latem mam chyba mniej odporny organizm... a do tego przemęczenie i stres robią swoje.
Ale to nieśmiertelne - dżumy i cholery jeszcze nie mam, a humor staram się ładować dobrymi myślami:)
Lubię też sobie zanucić na odstresowanie "Luz blues, w niebie same dziury":
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=Vr8yhnhq7fQ
:))
Wiesz Ewuś,jak słucham wiadomości o tych bakteriach i zastanawiam się nad postępująca mutacją i super-odpornością wszelkiego rodzaju nowych ,Dżum,Choler,Eboli itp. to ciarki mi chodzą po plecach.Przy nich nasze przeziębienia,łamanie w kościach,katary to Pikuś.
OdpowiedzUsuńOby ominęły nas takie ,,niespodzianki" choć mam wrażenie,że to tylko moje pobożne życzenie...
A ja tak szybko o zachodzie,
OdpowiedzUsuńchciałabym skopiować dobry tekst.
I taka dziwna myśl mnie już nachodzi,
żeby skopiować Gałczyńskiego wiersz.
I tak się trudno rozstać...
Ale... nie wypada... nie wypada....
Dobrze, że przypomniałaś Ewuś ten wiersz:)))
Dobry wieczór:)*
OdpowiedzUsuńOgródkowym aniołom troszeczkę nastroju.:)
http://www.youtube.com/watch?v=8dE7pRyKeng&feature=mfu_in_order&list=UL
i
http://www.youtube.com/watch?v=i7duAoNQrCc&feature=related
:)))
Sporo jest naszego udziału w tych mutacjach, Adaśku. Cały świat nadużywa antybiotyków, a mikroorganizmy są na tyle mądre, że mutują szczepy coraz bardziej na nie odporne.
OdpowiedzUsuńAle farmacja też nie śpi. Pomyśl, co by było w swoim czasie, gdyby nie wymyslono penicyliny?
Chociaż... fakt jest faktem, że selekcję naturalną przeżyłyby najbardziej zdrowe i odporne jednostki.
Na moje aktualne choróbsko używam jednak tylko starych, sprawdzonych, babcinych recept...:)
A piosenkę pamiętam do dziś:)))
OdpowiedzUsuńSłodka była jak i poezje mistrza Konstantego...
Niestety, nie pamiętam kto śpiewał.
Ale robiła to (bo śpiewała kobieta) świetnie:)))
Ozonko:) Też bardzo lubię ten wiersz... Gałczyński to mistrz nastroju na każdą pogodę...
OdpowiedzUsuń...to jeszcze jeden kawałek Gary Moore.:)
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=HuAVHHRlxLg&feature=related
... to jeszcze może to Gary Moore, dzięki Jaśku, za anioły:)*
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=XB-VW22_4GE&feature=related
Ozonko, piękną muzykę do tego wiersza skomponował Władysław Szpilman i faktycznie śpiewała ją kobieta. Pamiętam, jak przez mgłę... ale która piosenkarka - nie wiem.
OdpowiedzUsuńUpierdliwy jesteś jak nie wiem co, ale masz rację:) Cholerka.
OdpowiedzUsuńForsujesz swoją , całkiem niezłą, rację, wbrew wszystkiemu.
Bo śpiewała. Pewnie sobie przypomnę;((
OdpowiedzUsuńA kto jest upierdliwy? :)))
OdpowiedzUsuńChyba, że mój wirus, to Ci przyznam rację...;)
Wiem... Maria Koterbska:)
OdpowiedzUsuńA może mi się uda zaprosić panie do walca :)))
OdpowiedzUsuńKłaniam się i proszę...
http://www.youtube.com/user/abartrom#p/u/21/rPbH7_r5vio
Jaśku,dla Ciebie:
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=G5rxkQ9bia8
Jaśku, mimo słabości - odkłaniam się wdzięcznie, tańczmy więc już... i!:)
OdpowiedzUsuńNie boisz się zarazków? Bo ja się w walcu przytulam... :)
Słowo "upierdliwy" dotyczyło Jaśka w konkretnym kontekście. Chodziło o Gary'ego Moora. Nie da się ukryć, że też go lubię.
OdpowiedzUsuńDo walca dorzucę jeszcze wiersz:
OdpowiedzUsuńWALC
Walca się nie da tak wytańczyć,
Żeby uczucia w nim kipiały,
I niechby cały świat zobaczył,
Że my jesteśmy przewspaniali.
Walc to jest obrót za obrotem,
Od nich wiruje w naszych głowach.
Nie wie już nikt, co będzie potem
Czy da się to opisać w słowach?
Walc miał być naszych snów spełnieniem,
Szumieć, jak płyta w gramofonie.
Pozostał w głowie, jak marzenie,
A ja… wciąż czuję twoje dłonie.
autor: /Joanna/
Dobrej nocki:)
OdpowiedzUsuńhttp://www.youtube.com/watch?v=ah2ywKPfnTc&feature=related
Na zarazki jestem odporny i przytulania się nie
OdpowiedzUsuńboję:)))Zatem raz, dwa, trzy...
Adaś, a Ciebie zapraszam na wycieczkę dookoła
świata...:)))
http://www.youtube.com/user/abartrom#p/u/27/9Vny9S7wYBU
Zabieramy dziewczyny i ...
Ech Jaśku:))To uwielbiam...Chciałbym kiedyś pojechać do Chin i obejrzeć na własne oczy te wszystkie cuda natury...
OdpowiedzUsuńBardzo wielkie dzięki:)))
Adaś, dzięki za cudowną dobranockę, kocham tę piosenkę Mc Cartney'a - po prostu... i nic więcej nie powiem...:))
OdpowiedzUsuńDziękuję za piękny wieczór i dobrej nocki życzę, do jutra.:)
Do:)))
OdpowiedzUsuńKiedy przychodzisz do mnie
OdpowiedzUsuńChwytasz mnie za dłonie
Wtedy czuję siłę
I mi serce płonie
A gdy cicho odchodzisz
Już nie czuję tej mocy
Wtedy proszę o jedno
Byś powrócił ...
Ewo*, Ogrodnicy ;) ten miły wierszyk z netu chciałabym Wam zadedykować na dobranoc ;)
Dobranoc ;)
Tak więc pora na dobranockę i jeszcze gorący wiersz Alexandra Czartoryskiego.:)
OdpowiedzUsuńZdobywanie i kochanie
Wiem, że ty chcesz coś w życiu zdobyć
a ja chcę tylko życie przeżyć
i innych celów nie mam w sobie
niźli poranek rosą świeży
niżeli słonko o zachodzie
czerwieniejące w widnokręgu
gdy wolno chowa tarczę w wodzie
i znika z oczu mych zasięgu
bym przeniósł wzrok gdzie gwiazd miriady
kopułę nieba tak upstrzyły,
że aż zatarły bogów ślady ...
Ja - człowiek Ziemi - pełen siły
i mocy tej, co niespełniona
a wciąż jej więcej, niźli było,
bo wiem, że dla mnie się dokona
to, że chcę kochać i mieć ... miłość
I jeszcze zatańczmy...
http://www.youtube.com/user/abartrom#p/u/5/0axRWzYH9AU
A teraz już dobranoc najmilsi:)))*** Zdrówka
wszystkim życzę:)*
Świetnie, pojadę z Wami w tę podróż... a w planie są może wyspy szczęśliwe? To ja też reflektuję...:)
OdpowiedzUsuńProśba o wyspy szczęśliwe
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,
wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,
a ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,
we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.
Pokaz mi wody ogromne i wody ciche,
rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,
dużo motyli mi pokaz, serca motyli przybliż i przytul,
myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.
K.I.Gałczyński
Wpisuję po raz trzeci, może.......
OdpowiedzUsuńDo przytulania........
Kiedy przychodzisz do mnie
Chwytasz mnie za dłonie
Wtedy czuję siłę
A me serce płonie
A gdy cicho odchodzisz
Już nie czuję tej mocy
Wtedy proszę o jedno
Byś powrócił.......
Ewo*, Ogrodnicy, tym wierszykiem z netu mówię Wam dobranoc;)
Furtkę czasami uchylam i z przyjemnością bywam w Ogrodku, dobranoc ;)
Martinko:)
OdpowiedzUsuńDziękuję za dedykację - bardzo mi się spodobał ten wiersz...
Jak Cię zobaczyłam, to lżej mi się zrobiło, bo zaczęłam się już trochę niepokoić...
Pozdrawiam Cię wszystkimi moimi dobrymi myślami ze wstępniaka... i nie tylko.
Dobranoc i do jutra:)
Wstał latarnik, ziewnął sobie.
OdpowiedzUsuńPozapalał gwiazdki Tobie,
By gwiazdeczki pięknie lśniły
I na niebie nam świeciły,
By nad snami panowały
Może do nich zaglądamy,
By nocny czar swój roztaczała
I w objęcia nas swe brała.
A my tulmy się z czułością
Do tej nocki z wzajemnością.
autor:>jagoda<
Dobranoc:)
http://youtu.be/bK2MJf-iiE0
OdpowiedzUsuń:)
OdpowiedzUsuńPo tym ślicznym, letnim tańcu pora już na dobranoc... dziś pożegnam Was wierszem Henryka Rynkowskiego - w muzycznej oprawie:
"Twoje imię"
Jak dobrze czasem usta zanurzyć
W słodkim, czerwonym winie
Jak dobrze zasnąć w Twoich ramionach
Szepcząc przez sen Twoje imię
Jak dobrze czasem wszystko zapomnieć
Co boli i to co rani
Jak dobrze wzlecieć z Tobą wysoko
Gdzieś aż do nieba granic
Chcę odkryć z Tobą dotąd nieznane
Lądy i oceany
I skryć się z Tobą w miękkich zasłonach
Z nici pajęczej utkanych
Już tajemnicą nigdy nie będzie
Co będzie i to co było
Więc proszę zostań ze mną na zawsze
Bo Twoje imię - miłość
Gdy jestem z Tobą, a Ty jesteś ze mną
Ciemność ma zapach migdałów
I pocałunków Twoich najsłodszych
Więc proszę Ciebie - całuj!
Gdy jestem z Tobą, a Ty jesteś ze mną
Przyszłość przed nami prosta
A to co boli, boleć przestaje
Więc proszę Ciebie - zostań!
http://www.youtube.com/watch?v=NKlAh959IC0
Dobranoc, dobranoc Najmilsi:)*** - sen jest magicznym lekiem i potrafi cuda uczynić... pa:)*
I jeszcze Stanisław Sojka z piękną piosenką
OdpowiedzUsuń"Warszawa" prosto z Opola:)
http://www.youtube.com/watch?v=Fp7OC76jGdo
Posyłam po raz trzeci.:)
... :) Jędruś, dzięki za deszcz - zdążyłam jeszcze posłuchać...
OdpowiedzUsuńDo jutra zatem i zdrówka życzę:)
Jaśku, uwielbiam ten wiersz Agnieszki, ale wykonania Soyki jeszcze nie słyszałam, urzekło mnie...
OdpowiedzUsuńDzięki śliczne:)*
... i do zobaczenia o 23.00 w Warszawie na kawie:)
OdpowiedzUsuń