Wariacje na temat...

Październikowa zima zaskoczyła nie tylko drogowców...  wszystkie zdjęcia zrobiłam w minioną niedzielę, 28.10.2012 r.

Moje róże w białych czapeczkach.

Pelargonie... ach,  jaki patetyczny kontrast:)

Marcinki pod pierzynką.

Dzwonek brzoskwiniolistny; ciepłe dni zachęciły go do powtórnego kwitnienia.

Wszystkie cztery pory roku na raz...

Istne pomieszanie z poplątaniem... to przecież krokusy jesienne, a nie wiosenne.

Droga do ogrodu... tak tu jeszcze zielono; zdawałoby się, że to kwitnący wiosną sad.

Pierwsza randka zimy z jesienią... na przystanku.

Ptasia stołówka pod białym okapem :)

Spacer na zalewem...

... i po lesie.

Złoto pod śniegiem...

... i na śniegu:)

Wariacje na temat... 
(bardzo dowolna parafraza wiersza „Na całej połaci śnieg” Jeremiego Przybory)

Na całym ogrodzie – śnieg,

Już marznie przechodzień – śnieg,

Nad wodą, na plaży

Zimowy pejzażyk – śnieg.

Na jesień, październik – śnieg,

Dozorców zbyt biernych – śnieg,

Na fiołki, na róże,

Banalność powtórzeń – śnieg.

Na romans za krótki,

Na stare półbutki,

Na wierszyk głupiutki,

Na wieczór bez ciebie,

Na chmury na niebie,

Na kocham! Choć nie wiem,

czyś w Kocku, czy w Łebie...

I nie ma już kwiatka,

Ta zima wariatka

Dziś nie chce na dłużej,

Więc wszędzie kałuże... kałuże...

kałuże... kałuże... kałuże...

***

Znów aura jest w stanie płynnym,

trwa koncert na cztery rynny,

cóż – żarcik jesieni

niewinny... (?)

Na ciepłej strunie

Jesień chwilowo zamieniła się na miejsca z zimą, a więc - na przekór bieli - trochę kolorowych kwiatów z jesiennych trawników i skwerów (zdjęcia z poprzedniej niedzieli). Tu powtarza kwitnienie krzewuszka cudowna.

Aksamitki w towarzystwie starców popielnych, potocznie zwanych mrozami.

... i ciepła czerwień begonii do porannej kawy.

Na ciepłej strunie

Gdzieś pomiędzy jesienią, a zimą,

strunom gitar najlepiej czas sprzyja,

zanim w mrozie poranki się skryją

ich muzyką się szczelnie owijam.

I choć słońce już blade, chmur cienie,

wiatr gałęzie za oknem kołysze,

śpiew gitary mi zagrał wspomnieniem,

letnich nocy i dni w ciepła niszach.

Graj więc miły uczucia melodią,

niech nostalgia rozpłynie się w mroku,

w chłodzie mgieł ja jej dźwięki chcę podjąć,

z tobą płynąć w muzyce obłoków.

(z archiwum, zmieniony)

Na smyczkach łodyg

Mglisty świt pod koniec października.

Jednak w dzień pozostało jeszcze trochę kolorów.

Na smyczkach łodyg... o poranku...

... i w dzień.

Kolorowa dekoracja do dzisiejszej kawy - jesienne gałązki  berberysu.

... a tak wygląda dzisiejszy poranek w moim mieście - sobota, 27.10.2012 r., godz. 8:02.

Na smyczkach łodyg

(strofy safickie)

Gdy rankiem szarość określa świadomość,

wiatr czesze z liści bezbronne gałęzie,

przyszłość w mgłach tonie wielką niewiadomą,

za ciepłem tęsknię.

Nad łąką wschodzi bladosiwa cisza

wyłania z brzasku cienie rdzawo-rude,

gawrony grają na nieba klawiszach

smutną etiudę.

Choć pospadały już wszystkie kasztany,

szron zapowiada bliskiej zimy chłody,

ja tobie miłość zagram, ukochany,

na smyczkach łodyg.

W taki czas

Kazimierz Dolny nad Wisłą. Tak było jeszcze w minioną niedzielę - słonecznie, ciepło, kolorowo.

Ulica Senatorska.

Jesienne widoki z góry klasztornej.

Wisła nadal bardzo płytka, z licznymi, piaszczystymi wysepkami.

Rdzawo-rude rdesty stanowią teraz piękną dekorację nabrzeża.

Bulwar nad Wisłą z widokiem na Basztę, Zamek i Farę. Mimo słonecznej pogody, dal była spowita lekką mgiełką.

Nad bulwarem fruwają nie tylko ptaki:)

Tuż przy bulwarze - szpaler klonów.

Czyste złoto z ostatnią, zieloną wypustką.

W starych sadach orzechowych buszują wiewiórki już w ciemniejszych, zimowych sukienkach.

Ta była bardzo szybka, okropnie się wierciła i wyszła trochę niewyraźnie.

Uroki przebarwionego winobluszczu...

... i owoców dzikich róż.

W przyklasztornym ogrodzie kwitła jeszcze krzewuszka cudowna (wajgelia)...

... i nasturcje.  A dziś... niech dopowie wiersz.

W taki czas

Ołowiane chmury skłębione na niebie,

pejzaż dla czarownic, magów i poetów,

przy płocie stanęła chmurnooka jesień,

promień nie przenika szarości gorsetu.

Zaokienny smutek, w strzępkach babie lato

pajęczynę wspomnień rozsiewa w przestrzenie,

szarość mgieł zabrała żywe barwy kwiatom,

zaorane pola szepczą dopełnieniem.

W taki czas - gdy myślę – blaski już skończone,

z wiatrem uleciały złociste miraże,

wiem, że rano wrócą w kolejnej odsłonie, 

kiedy z mgły wychodzi parę moich marzeń...

W koncercie uczuć

Fotki jeszcze ciepłe, wczorajsze... poranna mistyka - wstaje jesienny świt nad łąkami w Nałęczowie. 

Romantyczny mostek na Bystrej w powiewnym woalu.

Serduszko nieba znalazło swoje odbicie w maleńkim oczku wodnym na łące.

Nocny szron zamienia się w rosę na łąkowych niezapominajkach...

... i kaczeńcach.

Powoli z mgieł budzą się kolory.

Opadły mgliste zasłony i dzień już w pełni słonecznych blasków.

I dekoracja do dzisiejszej kawy  - gałązka kaliny.:)

W koncercie uczuć

Cichutko lecą liście klonu,

wirując zwiewnie z wiatru fugą,

ranki zasnute w mgieł zasłony,

zroszone srebrem śpią za długo.

Czas kolorami się dopełnia,

drzewom wysmukla strój ażurem,

jesień ustraja dywan z piękna

w ostatnią złotą sygnaturę.

Zatopię myśli w barwach tęczy,

aby nie zbladły w dzień zimowy.
 

Posłuchaj, jak w nas jesień  dźwięczy

koncertem uczuć
purpurowych.