Drobiny radości

Niby nic wielkiego, a człowieka cieszy,
gdy się rankiem zbudzi jeszcze przed budzikiem,
gdy pod łóżkiem razem leżą dwie skarpety,
żadna nie zrobiła psikusa - unikiem.

Albo kiedy z rana głowa cię nie boli,
kiedy został z wczoraj ostatni papieros,
kawy nie rozlejesz, nikt ci nie świergoli,
że tak dużo palisz, a nic prawie nie jesz.

Wyskakując z domu znajdziesz szybko klucze
i w urzędzie pierwszą będziesz dziś w kolejce,
ktoś „życzliwy” nie da „słusznych” ci pouczeń,
spiker w radiu ładnie znów zagada wierszem.

Nie zobaczysz w lustrze paru nowych zmarszczek,
parasolkę wzięłaś - w deszczu nie przemokniesz,
zamka w swojej kurtce już nie ściskasz w garści,
biały hiacynt zakwitł dziś na twoim oknie.

A gdy zniechęcenie jak bumerang wróci,
nic cię już nie cieszy, nos na kwintę zwisa -
znajdziesz list w swej skrzynce, otwórz serca kluczem,
ktoś dwa miłe słowa pewnie ci napisał...

Dotknij te drobiny, złap je w obie ręce,
zajrzyj w oczy z bliska, liźnij chociaż trochę,
one nam na co dzień dają małe szczęścia,
wypędzają z duszy resztki smutnych strofek.:)