W deszczowej balladzie

Najpierw trochę kolorów na rozświetlenie szarego dnia.


Fioletem szaleją dzwonki karpackie.


Ile siły i chęci do życia jest w maleńkiej lnicy, jeśli do kwitnienia wystarcza jej kawałek starego muru...


Intensywnym różem kuszą krwawnice nad oczkiem.

Niebo zaciągnięte, szarość dnia za oknem,
a we mnie diablica od rana się budzi,
tyle miałam miałam planów, a tu wszystko mokre,
słońca dziś nie będzie, nie mam co się łudzić.

W deszczowej balladzie myśli mam zamglone,
oczy me wilgocią też się nasyciły,
łóżko swe zostawiam dziś niepościelone,
na radosne strofy nie znalazłam siły.

Kiedy popatrzyłam na zalaną szybę,
krople ułożyły się w wymyślne wzory,
to deszcz twoje imię pisze linią krzywą,
od razu poprawia nastroju koloryt. :)