Nie przestanę

Motto:
„Kiedy się dziwić przestanę
Kiedy się dziwić przestanę
Będzie po mnie”
- Jonasz Kofta

***
Po wieczornej burzy niebo odmłodniało,
surowość sukienki promieniem ozłaca,
prześwieca błękitem, obłoki są białe,
prawidłowość zdarzeń, a ja się zatracam.

Zastygam w zdziwieniu nad kolorem łąki,
nowym kwiatem dziś mnie powitała róża,
w soczystej zieleni, aż po horyzonty,
jak w jedwabnym szalu cała się zanurzam.

Chciałam hymn radości tym cudom wyśpiewać,
ptak to robi piękniej, więc milczę stropiona,
wiatr melodię ranka zawiesił na drzewach,
a ja w zadziwieniu dzień tulę w ramionach.