Poranne impresje

Wczorajszy ogród


mokro...


magnolia zwariowała...


... tak, tak, kwitną już wrzosy.
**********************************************************
Poranne impresje

Tuż po czwartej gołąb odezwał się cicho,
za oknami miasto w szarości powłoce,
czemu ty nie dajesz spać skrzydlate licho,
budzisz bez pardonu mnie tak w środku nocy?

Wtulam się w poduszkę, może jeszcze chwilę
pozwoli się zamknąć w sennych marzeń kątku,
one uleciały jak nocne motyle,
a sumienie krzyczy coś o obowiązku.

Przestań hałasować, przecież zaraz wstanę,
czemu niecierpliwie szurasz mi po schodach,
budzisz natłok myśli o świcie, nad ranem,
tętnią krople czasu, jak za oknem woda.

Zgiełk przybrał już zenit więc nie zmrużę oczu,
zegar rytm podaje porannej orkiestrze,
o północy sierpień na estradę wkroczył,
wrzosowym kolorem wchodzę w jego przestrzeń.