Bajeczka o intrydze

Jesienne krajobrazy z Polesia Lubelskiego.
*********************************************************

Bajeczka o intrydze

Gdzie nie spojrzysz bracie, intryga króluje,
najpierw coś cię drażni, stroisz fochy, miny,
gdy do twoich żalów ktoś się dostosuje,
rakiem się wycofasz, uciekasz w maliny.

Z minką niewiniątka potem okiem mrugasz -
„Czy ja coś mówiłem? To ona! To nie ja”,
trzeba więc posłodzić, a nuż znów się uda,
tu miły obłoczek, a tam ciemna knieja.

Kiedy kogoś bawią intrygi, podchody -
zaraz będzie morał, więc słuchajcie dzieci:
nie dajcie się złapać w złudnych słów niewody,
intrygi wpadają w swoje własne sieci...

(z archiwum, wiersz napisany jako komentarz w sierpniu br.)